Leikar med orda

Var jeg en?Ble jeg en?Var det det jeg valgte?Skam.

Slik begynner Olaug Hoftun (18) frå Gol sitt dikt «Skam».

- Alle dikta mine som eg gjekk vidare med har blitt skrivne etter at eg har opplevd noko. Eg har prøvd å formidle korleis eg hadde det, og sjølv om dei ikkje nødvendigvis er i heilt same situasjon kan det nok treffe andre, trur ho.

I sommar reiser ho til UKM-festivalen i Trondheim med dette og to andre dikt; Fanget og Glir forbi.

– Det var veldig overraskande. Det var så utruleg mange andre flinke med i fylkesmønstringa.

Skriv på stølen

Ho har vanskeleg for å kalle seg diktar, men må vedgå at ho likevel kan passe litt inn i kategorien. Ho er i alle fall glad i å skrive.

– Eg skriv mest når eg er på stølen om sommaren. Der er det ikkje så mykje anna å bruke tida på. Elles skreiv eg nyleg eit dikt på nattbussen.

Dikta kan hjelpe både når ein er glad og når ein er lei seg. Dei kan også vere med å analysere korleis ein har hamna i ein situasjon.

– Nokre gonger har eg skrive fleire dikt som belyser noko frå mange forskjellige sider. Både positive og negative, fortel ho.

– Kor lang tid bruker du på eit dikt?

– Nokre kan skrivast på 10–15 minutt, medan ein jobbar med andre i fleire år.

Idé, stil og form

Hoftun meiner alle kan skrive dikt.

– Det er vanskeleg å gje nokon oppskrift, men eit utgangspunkt kan vere at ein har noko å uttrykke, ei form ein vil utforske eller ein stil ein vil teste ut.

– Er det mange ungdommar som skriv dikt?

– Eg anar faktisk ikkje. Det var vel eigentleg ikkje så mange som visste at eg skreiv heller.